Мајка ми ми значеше цел свет и ме прогонува мислата што можеби никогаш не ипренесов на неа колку ја сакам. Ми недостасува секој ден и се надевав дека ќе можев да и го кажам тоа.

Таа беше секогаш тука за мене, и во лошо и во добро…Најдобар пријател на светот е мајката…кога ја немаш неа….ја губиш најдобрата пријателка што најмногу те сакала…

Посакуваш да и кажеш се што не си и кажал, да ја гушнеш барем уште еднаш, да биде тука за тебе, ти за неа…но сфаќаш дека ја нема повеќе…и тој дел од тебе засекогаш ќе фали…